धेरै पछिसम्म मलाई लागिरह्‍यो, म कर्ता हुँ । जे गरिरहेछु- मै गरिरहेछु । जति दुख गरेँ, मैले गरेँ । र, जति सुख पाएँ, मैले पाएँ ।

तर यस कुरालाई स्वीकारिरहेको थिइनँ कि जति गलत कामहरू मैले गरेँ, ती पनि मैले नै गरेको थिएँ । तिनबाट प्राप्त भएको नकारात्मकता पनि मेरै कर्मको परिणाम थियो ।

जीवनका असल जति आफ्नो कारणबाट भएको र खराबजति अरुद्वारा प्राप्त भएको भन्ने कालो वोध दिमागभरी भरेर यहाँसम्म आइपुगेको रहेछु ।

मैले आफ्नै जीवनका बारेमा लेखेका कृतिहरूभित्र पनि कयौँ त्यस्ता पृष्ठहरू रहेछन्, जहाँ मैले आफूलाई लुकाउन कलात्मक भाषाको सहारा लिएको छु ।

आज सोचिरहेको छु- मैले आफ्नाबारे जति भनेँ कत्ति पनि भनेको रहेनछु । मैले कति आफूलाई लेखेँ र कति अरुलाई ? खै मेरा आफ्नै कुरा ?

नेपाल म्याजिन पोडकास्टमा सुन्नुहोस् लेखक कृष्ण धरावासीको स्वीकारोक्ति ।