स्वप्निल स्मृतिको कविता : भगवान्
हे, भगवान् ! भगवानको नाम बिर्संदा उसलाई यसरी बलि चढाइन्छ क्लासमा कुखुरा, भ्यागुता, बोका बनाइन्छ खासमा ब्रह्मा, विष्णु, शिव, काली, लक्ष्मी, सरस्वती जिजस, अल्लाह, बुद्ध...
मेरो स्फूर्त, चञ्चल, हँसिलो छोरा
जब स्कुलबाट फर्किरहेको हुन्छ,
यति थकित, उदास र खत्र्याकखुत्रुक हुन्छ
पहाड हो कि स्कुलब्याग बिसाउँदै बिस्तारामा
‘पापा, खोइ हाम्रो भगवान् ?’ सोध्छ,
मानौँ, ऊ तेत्तीस करोड पराया भगवान् बोक्न अभिशप्त छ ।
जब ऊ दुई टुक्रा ब्रेडमा भगवानको पोज
भद्दा टीकाझैँ टँसाउँछ र टोक्न थाल्छ
कहिले फ्राई गरेर बासी भातसँग
लुइँचेका चल्ला कराएँझैँ च्याक्च्याक् चपाउँछ
कहिले बोइल गरेर
दुई हातमा खेलाउँछ, केलाउँछ र नांगो बनाउँछ
भोक न हो
भोक लागेपछि मान्छेले भगवान् पनि खान्छ
कि, उसले क्वाप्प खाएको मात्र के हुन्छ
तातो भगवानले
उसको सानो मुखबाट अन्तिम श्वास फेर्छ ।
जब अघाउँछ छोरा होमवर्क गर्न थाल्छ–
प्रश्न हिन्दु, क्रिस्चियन, मुस्लिम, बौद्ध
कुनै पनि धर्मधारी हुन सक्छ
कि ऊ आदिवासी जन्म प्रायश्चित गर्न
स्कुल होइन चर्च, मन्दिर, मस्जिद, गुम्बा गइरहेछ ।
हे, भगवान् !
भगवानको नाम बिर्संदा उसलाई
यसरी बलि चढाइन्छ क्लासमा
कुखुरा, भ्यागुता, बोका बनाइन्छ खासमा
ब्रह्मा, विष्णु, शिव,
काली, लक्ष्मी, सरस्वती
जिजस, अल्लाह, बुद्ध...
लेख्दालेख्दै सोधी पनि रहेछ—
‘पापा, किन प्रश्नचिह्न उल्टेजस्तो छ गणेशको नाक ?’
साईबाबा, स्वामी प्रपान्नाचार्य, आत्मानन्द, माओ
अन्तिममा थप्छ– क्रिस्चियानो रोनाल्डो
के सम्झेर मुसुक्क हाँस्छ
कि ऊ पनि भगवान् नै हो ‘सोसल म्याम’ को ।
‘पापा, हाम्रोचाहिँ भगवान् खोइ हो ?’
जब होमवर्क सकिन्छ, छोरा स्फूर्त, चञ्चल, हँसिलो हुन्छ
हाम्रो भगवान् छैन भन्छु,
दैत्यहरुको भिडियो गेममा आक्रमण गरिरहेको ऊ
रोकिन्छ अचानक, ‘उसो भा हामी राक्षस हो ?’
मानिस हो भन्छु,
जब दैत्यहरुमाथि विजयी हुन्छ, खुसीले उफ्रिन्छ–
‘याऽऽऽहुऽऽऽ म भगवान् हो !’
होइन, हाम्रो भगवान् अण्डा हो
अब म उसलाई अण्डा र टुहुरो बालकको लोककथा सुनाउँछु...।
सम्बन्धित
भोको बिहान बोकेर, सँधै सँधै उदाइरहने, मेरा हत्केलाका ठेलाहरू हेर, लेख्न सक्छौ तिमी, मेरा अ...
पोस्टमार्टम स्थलबाट सूर्यबहादुर तामाङको आग्रह
जुत्ताको तलुवामुनि, सदियौँदेखि कुल्चिएका छौ तिमीले - मेरो अस्तित्व । (कविता)...
म निसास्सिइरहेको छु
मैले तिमीलाई गाउँ गाउँ अनि दलित, गरिबका बस्ती बस्तीमा आउ भनेको थिएँ । तर तिमी त सहर-बजारका...
गणतन्त्र
गाउँभरि युवाहरूको अभावमा खेत बाँझो देख्न नसकी, घरका हल गोरुसँगै, आफ्नो पनि हत्या गर्ने वृद...
एक बौद्धिकलाई प्रश्न
मेरो अन्त्यको अर्थहीन विलम्बबीच म सोचमग्न छु- अविलम्ब जागृत हुनुपर्ने मानिस कहाँ छ ? (कवित...
सृष्टिमा अन्तिम सेतो जिराफ
सत्तालाई सबैभन्दा बढी झोँक चल्छ, जब चिच्चाउन थाल्छ कोही नाङ्गो मानिस... ...