कश्मीर मामिलामा अन्ततः नेपालको पनि प्रतिक्रिया आएको छ । नेपालले भनेको छ, कश्मीर मामिलालाई हामी नजिकबाट हेरिरहेका छौँ । कश्मीरमा त्यत्रो घटना भइसक्यो, नेपाल के हेरेर बसिरहेको छ भनेर धेरैले सोध्ने गरेका थिए । अब थाहा भयो, नेपालले नजिकबाट हेरिरहेको रहेछ ।

कश्मीर मामिलामा परराष्ट्रमन्त्रीको प्रतिक्रिया आएपछि मित्र भजनलालले प्रफुल्लित हुँदै भने, “कश्मीरलाई हेर्ने मेरो तरिका र परराष्ट्रमन्त्रीले हेर्ने तरिका त एउटै रहेछ ।”

“कसरी एउटै भयो ?” मैले सोधेँ ।

भजनलालले भने, “कश्मीरलाई मैले पनि नजिकबाटै हेरिरहेको थिएँ । हरेक पटक कश्मीरको समाचार आउँदा म टिभी नजिकै गएर हेर्ने गर्थें । परराष्ट्रमन्त्री पनि त्यसरी नै हेर्ने गर्नुहुँदो रहेछ ।”

भजनलालको कुरा छाडौँ । परराष्ट्रमन्त्रीतिर जाऔँ । परराष्ट्रमन्त्रीले कश्मीरलाई नजिकबाट हेरिरहेको छु भनेर जो भने, त्यो सोह्रै आना सही छ । किनभने कश्मीरलाई अत्यन्त नजिकबाट हेरेकै कारण नेपाललाई थाहा भयो कि यसबाट हामी अत्यन्त टाढा बस्नु नै राम्रो हो । कश्मीर मामिलामा हामी जति टाढा बस्न सकिन्छ, त्यति राम्रो भन्ने नेपालले थाहा पाएकै यसलाई नजिकबाट हेरेको कारणले हो । कश्मीर मामिलामा नेपालले बोल्नु हुँदैन भन्ने कुरा पनि यसलाई नजिकबाट हेरेकै कारण थाहा भएको हो । कश्मीर मामिलालाई नेपालले अत्यन्त नजिकबाट हेरेको छ, त्यही भएर त यसबाट हामी टाढा छौँ ।

कश्मीरलाई नजिकबाट हेरुन् वा टाढाबाट, कुनै एउटा बिन्दुमा बसेर त हेर्नैपर्छ । अब नेपालले कुन बिन्दुमा बसेर हेरेको रहेछ त जहाँबाट हेर्दा कश्मीर नजिकै परेछ ? बरु त्यो पनि थाहा पाउनुपर्ला कि ?