काठमाडौँमा साग खेलकुद सुरु गर्दै गर्दा एक खेलाडी भागिहालिछन् । भागेकी मात्र होइनन्, भागेरै कतारै पुगिसकेकी रहिछन् । आफू कतार पुगेको खबर उनले त्यहाँ पुगेपछि मात्रै यता पठाइन् । दौडकी खेलाडी हुन्, यति रफ्तार त हुनैपर्छ । काठमाडौँमा दौडेकी भए उही रंगशालाकै मात्र चक्कर लगाइरहनुपथ्र्यो । काठमाडौँ छाडेर बाहिरतिर दौडेकीले कतारतिर पुगिछन् ।

केही खेलप्रेमीहरुले दु:खपूर्वक भने– काठमाडौँमा खेलेकी भए एक स्वर्ण त पक्का थियो, त्यो गुम्यो । तर ती खेलप्रेमीले यो बुझेनन्, जुन खेलाडी कतार पुगेकी हुन्, उनी पनि त्यहाँ स्वर्णकै लागि गएकी हुन् । फर्कंदा सात–आठ तोला स्वर्ण भन्सारै नतिरी ल्याउन मिल्छ । त्यो स्वर्ण ल्याउन पाए यता सागमा स्वर्ण नल्याए पनि केही फरक पर्दैन ।

यसले एउटा नयाँ ट्रेन्डचाहिँ देखायो । विदेशमा आयोजना हुने खेलकुदमा जाँदा खेलाडीहरु उतै हराउने हाम्रो पुरानो चलन हो । तर अहिले विदेशमा मात्र होइन, स्वदेशमै खेलकुद आयोजना हुँदा पनि खेलाडी हराउन थालेछन् । अब स्वदेशमै खेलकुद हुँदा त खेलाडी हराउँछन् भने विदेशमा हराए भनेर के सुर्ता लिनू, कि कसो ?