पोखरामै अड्किएका स्पेनिसलाई नातिनातिना भेट्ने रहर
युरोपमै सबभन्दा बढी कोरोना संक्रमित देशका घुमन्ते, जो एउटा इमेल पर्खिरहेका छन् ।
सिट अग्लो पारिएको साइकलको डन्डीमा लेखिएको छ, ‘लस्ट इन द वर्ल्ड’ । स्पेनका जोसे जिनेस्टर यही साइकलबाट संसार चहार्छन् । साइकलमै नेपाल छिचोल्ने योजना बनाएका यी मनोचिकित्सक यतिखेर पोखराको एक होटलमा ‘लक्ड’ छन् ।
१२ जनवरीमा उनी साइकल लिएरै काठमाडौँ झरे । दुई दिन काठमाडौँ बिताएर तेस्रो दिन पूर्वतिर हान्निए । दोलखा, रामेछाप, खोटाङ, भोजपुर, धनकुटा, सुनसरी हुँदै काँकडभिट्टा नाका पुगे ।
पूर्वका डाँडाकाँडा साइकलमा घुमे । सुरु भयो– भारत यात्रा । दार्जिलिङबाट सिक्किम हुँदै आसाम पुगेर बंगलादेश र भारतको सिमानासम्म यात्रा सोझ्याए । गंगा नदीको तीरैतीर बनारस पुगे । गोरखपुर हुँदै सुनौली नाकाबाट ६ मार्चमा पुन: नेपाल भित्रिए । लुम्बिनी गए ।
१० मार्चमा पोखरा आइपुगे उनी साइकल लिएरै जोमसोम उक्लिए । १२ औँ दिनमा पोखरा फर्किएको भोलिपल्ट १० चैतदेखि नेपालमा ‘लकडाउन’ सुरु भयो ।
वर्षको ५ महिना घुम्न निस्कने उनको होटलको चार भित्ताभित्र कैद भएर बस्ने स्वभाव होइन । साइकलमै अमेरिका, युरोप, दक्षिण अफ्रिका र एसियाका धेरै देश डुलिसके पनि त्यसको संख्या र स्थानबारे उनलाई कण्ठ छैन । घुम्दाको साँझ डायरी लेख्छन् ।
नेपालीहरू उनलाई भद्र लाग्छन् । यहाँको वातावरणले उनलाई उसै पनि लोभ्याएकै थियो । “भारतमा अलि बढी ठूला सहर छन् । ट्राफिक र मानिसको भीडभाड बढी छ,” भन्छन्, “साइक्लिङका लागि भारत त्यति ठीक होइन । नेपालमा उकालाओराला बढी छन् । भारत सम्म परेको छ ।”
भारतमा एक दिनमा उनले १ सयदेखि १ सय २० किलोमिटरसम्म साइकल चलाएको अनुभव छ । नेपालमा भने दिनमा मुस्किलले ४५ किलोमिटर चलाउन सकेको उनले सुनाए ।
प्रकृतिसँग भलाकुसारी गर्न, हिमालसँग बात मार्न उनी औधी मन पराउँछन् । ५६ वर्षीय यी घुमन्ते आफूलाई ‘स्वतन्त्र आत्मा’ भन्न
रुचाउँछन् । अहिले यिनी लेकसाइडस्थित होटल माउन्ट भ्युमा बसेर यताउति गरिरहन्छन् । घरि छतमा पुगेर हिमालतिर निर्निमेष हेरिरहन्छन् । घरि ढोकामा बसेर दर्किंदो पानीको बाछिटा नियाल्छन् ।
सबेरै उठ्छन् । व्यायाम गर्छन् । होटलको बगैँचा डुल्छन् । लेख्छन् । कहिलेकाहीँ फलफूल किन्न निस्कन्छन् । एकनासको दिनचर्याले उनलाई दिक्क बनाएको छ ।
हुन त उनलाई मुस्ताङ हुँदा नीलगिरि हिमालको फेदमै बस्न सजिलो कहाँ नलागेको हो र ! होटल बन्द भएर खानासमेत नपाउने ठाउँमा उनलाई स्थिर भएर बस्न मन लागेन । जब पोखरा आए, तब बाटाघाटा सुनसान देखे । लेकसाइडमा कुनै चहलपहल देखेनन् । जोमसोमबाट पोखरा फर्किएपछिको उनको योजना थियो– पोखराबाट लमजुङ, गोर्खा, धादिङ, नुवाकोट हुँदै काठमाडौँ पुग्ने । लकडाउन नहुँदो हो त उनीे २ वैशाख राती टर्किस एयरलाइन्सबाट स्पेनतिर सोझिएका हुन्थे ।
स्पेनमा उनले आफ्नै घरमा कार्यालय बनाएका छन्, जहाँ दिनमा ३–४ जना परामर्श लिन आउँछन् । सरकारी सेवानिवृत्त उनले पेन्सन पनि बुझ्छन् । २० वर्ष ‘फायरम्यान’ को रूपमा काम गरे । स्की खेलमा पारंगत उनले हिमालमा फसेकाहरूलाई पनि जागिरका क्रममा उद्धार गर्ने र मनोचिकित्सवको रूपमा काम गरेको भने १५ वर्ष भयो ।
देश फर्किएर पहिलेकै काममा व्यस्त हुने उनको योजना थियो । लकडाउनले थुनिएपछि उनको सोच फेरिएको छ । “मलाई लाग्दैन, अब काम गर्ने मुडमा हुन्छु,” भन्छन्, “अब फर्किएर काम गर्न सम्भव छैन ।”
लकडाउनपछि अमेरिका र युरोपियन युनियनअन्तर्गतका केही देशले आफ्ना नागरिक धमाधम पोखराबाट काठमाडौँ लगे । पर्यटन बोर्डको पहलमा झन्डै ८ सय विदेशी पर्यटक पोखराबाट काठमाडौँ पुगे । बसमा कोच्चिँदै काठमाडौँका होटलमा बन्द भएर बस्न उनलाई उचित लागेन । “उडान कहिले हुन्छ भन्ने केही भर छैन । काठमाडौँ गएर पनि के गर्नू ?” भन्छन्, “मलाई पोखरामै धेरै राम्रो छ ।”
दिल्लीस्थित स्पेनी दूतावासमा उनले नेपालमा रहेका आफ्नो देशका नागरिकको सूचीमा नाम दर्ता भने गराएका छन् । दूतावास र एयरलाइन्स कम्पनीबाट उडान हुने जानकारीसहितको इमेलको पर्खाइमा छन्, उनी ।
कोभिड–१९ को संक्रमणबाट स्पेनमा १८ हजारभन्दा बढीको निधन भइसकेको छ । लाखौँ संक्रमित छन् । कोरोना संक्रमणले युरोपमै सबैभन्दा बढी प्रभावित मुलुक हो, स्पेन । भन्छन्, “नेपाल सुन्दर छ । यहाँमा मान्छे एकदमै असल छन् भन्नेमा कुनै द्विविधा छैन । स्पेन सम्झिएर मन उतै पुग्छ ।”
अहिले स्पेन पूरै बन्द छ । भ्यालेन्सियाको गान्दियास्थित घरमा श्रीमती एक्लै छिन् । अत्यावश्यक कामबाहेक बाहिर निस्कन पाउँदिनन् । श्रीमतीसँग उनको दिनैजसो च्याट हुन्छ । दुवैले एकअर्काप्रति चिन्ता दर्शाउँछन् । ८१ वर्षीया आमा, दाजुभाइ, दिदीबहिनी, आफन्तको उनलाई चिन्ता छ ।
छोराबुहारी अर्कै सहरमा छन् । उनकी बुहारी गर्भवती छिन् । अबको दुई सातामा पहिलो बच्चालाई जन्म दिनेछिन् । स्पेनका अस्पतालमा आकस्मिक सेवा मात्रै चलिरहेकाले उनलाई झनै चिन्तित तुल्याएको छ । “यतै भइरहेँ भने नाति/नातिनीको मुख देख्न पाउँदिनँजस्तो लाग्छ,” चिन्तित सुनिन्छन्, “संसारभर गतिला खबरहरू छैनन् ।”
सम्बन्धित
अमेरिकाले बर्सेनि निकाल्ने आतंकवादसम्बन्धी प्रतिवेदन नेपालबारे फेरिएको धारणा...
नेपाललाई 'आतंकवादको हब' मान्ने अमेरिकी धारणा कसरी परिवर्तन भयो ?
लकडाउनपछि आफ्नो मुलुक फर्किएका भारतीय मजदुर सम्पर्कमै आएनन्, रेडजोनमा परेका स्वदेशकैलाई ल्...
उद्योग चलाउनै मुस्किल
सात दशकयताको दलीय तानातानको शिकार बन्दै आएको नागरिकता मुद्दामा यसपल्ट पनि विगतकै राजनीतिक ...
नागरिकतामा किन सधैँ किचलो ?
केन्द्रीय अनुसन्धान ब्युरो, बाग्मती प्रदेशसहितको सिन्धुपाल्चोक, काभ्रे र प्रदेश २ सर्लाहीब...
आश्रममै रहे पनि किन पक्राउ पर्दैनन् बमजन ?
मुख्यमन्त्री शंकर पोखरेललाई प्रदेशमा आएर केन्द्रीय भूमिका गुम्ने भय, पार्टी इन्चार्ज र अर्...
ओलीका ‘अलराउन्डर’ विश्वासपात्र
कोरोना महामारीले खर्च घटाउन र प्रशासनलाई चुस्त राख्न सबक सिकाए पनि अनावश्यक खर्च कटौतीमा भ...