उद्योग चलाउनै मुस्किल
लकडाउनपछि आफ्नो मुलुक फर्किएका भारतीय मजदुर सम्पर्कमै आएनन्, रेडजोनमा परेका स्वदेशकैलाई ल्याउन हम्मेहम्मे
लकडाउनपछि आफ्नो मुलुक फर्किएका भारतीय मजदुर सम्पर्कमै आएनन्, रेडजोनमा परेका स्वदेशकैलाई ल्याउन हम्मेहम्मे
कोरोना महामारीले खर्च घटाउन र प्रशासनलाई चुस्त राख्न सबक सिकाए पनि अनावश्यक खर्च कटौतीमा भने अलमलमै सरकार
मृतकको पीसीआर रिपोर्ट देखाउने परिवारलाई होम क्वारेन्टाइन, रिपोर्ट नभएकाहरूलाई होटलमै बस्नुपर्ने बाध्यता
समृद्ध मुलुक निर्माणका लागि राज्यले चाल्नुपर्ने शृंखलाबद्ध कदमहरू
कोरोना महामारी नियन्त्रणको कमान्ड सम्हाल्नुपर्ने स्वास्थ्यमन्त्री ढकाल त्यो नेतृत्व देखाउन नसक्दा अहिले जंगी अड्डाको छायामा परिरहेका छन्
चीनले हालै मात्र आफ्नो परम्परागत चिनियाँ चिकित्साको सूचीबाट सालकलाई हटाएको छ । के अब नेपालबाट हुने तस्करी रोकिएला ?
तीन महिनाजति घरभित्रै थुनिनुपर्दा उत्पन्न समस्याहरू खुकुलिएको लकडाउनसँगै सतहमा देखा पर्न थालेका छन् ।
पूर्वी नाकाबाट नेपाल प्रवेश गर्नेहरूलाई राखिएका क्वारेन्टाइनहरूले न्यूनतम मापदण्ड पुर्याएका छैनन् ।
लकडाउनका कारण रोजीरोटी खोसिएपछि पोषिलो खानेकुराको सट्टा पेट भर्ने पिरलोमा सुत्केरी आमाहरू
४५–५० वर्षका ‘अंकल’ उमेर समूहका व्यक्तिहरूलाई अहिले हुर्कंदै गरेको युवा पुस्ताले आफ्नो नेता मान्न सकिरहेको छैन, त्यसैले पनि यिनीहरू समय–समयमा व्यवस्थाका विरुद्ध सडकमा उत्रिन बाध्य छन्
युवाहरूको प्रदर्शनलाई ‘अराष्ट्रिय, अराजक, प्रायोजित’ जस्ता आरोप लगाएको भरमा तपाईंको नागरिक दायित्व पूरा हुने छैन । त्यो नयाँ पुस्तामाथिको घोर अविश्वास र आफ्नै चेतनाप्रतिको धोका सावित हुनेछ
सरकारले अह्राएको गैरव्यावसायिक काम स्वीकार्दा सेनामाथि आर्थिक अपचलनसम्मको आरोप
राहत वितरण, क्वारेन्टाइन व्यवस्थापनदेखि अलपत्र यात्रु ओसार्ने जिम्मासमेत स्थानीय सरकारलाई दिएर केन्द्र र प्रदेशहरू महाव्याधिको जिम्मेवारीबाट भाग्दै
कोरोना संक्रमण नियन्त्रणका लागि सरकारले गरेको खर्च पत्याउनै कठिन
लकडाउनको दुई महिने अवधिमा मात्रै १ हजार १ सय ५ जनाले रोजे, आत्महत्याको बाटो
औषधी खरिद, कन्ट्याक्ट ट्रेसिङ र क्वारेन्टाइनमा प्राविधिक क्षमता देखाउन नसक्दा कोभिड– १९ महामारी नियन्त्रणको कमान्ड स्वास्थ्य मन्त्रालयबाट अघोषित रूपमा सेनामा सारिँदै
साढे ५१ हजार बिगो बराबरको चोरी घटनाका अभियुक्त कसरी ८४ दिनदेखि प्रहरी थुनामा छन् ?
दुई साता क्वारेन्टाइनमा बस्नु सजिलो कहाँ छ र ! त्यहाँ कसरी समय कटाउने ? धेरैलाई तनाव छ । योग, नाचगान र शारीरिक अभ्यासमार्फत् यहाँको बसाइलाई तनावमुक्त बनाउन खोजिएको छ ।
कोरोनासँग जुध्न समाजलाई संक्रमणविहीन र चलायमान बनाएर अघि बढ्नु नै उत्तम उपाय हो । अब लकडाउनको निर्धो र पश्चगामी नीति लिएर पुराना गल्तीलाई प्रत्येक २–२ सातामा नवीकरण गर्नुको कुनै उपादेयता छैन
सर्वोच्चले चैतयता दिएका कोरोना परीक्षण तथा उपचारदेखि विपन्नलाई राहत र कृषि क्षेत्रको पुन:जागरणसम्मका डेढ दर्जन आदेशको कतै प्रभाव देखिँदैन । बरु, ‘आउट रिच’ नाघेको आरोप लागेको छ ।
संक्रमितले आफ्नो पहिचान लुकाइरहेका बेला सञ्चारकर्ममा क्रियाशील चार जना कोरोना पोजेटिभ पत्रकारले खुलेरै आफ्ना अनुभव बाँडिरहेका छन्
सीमान्तकृत बस्तीहरूमा स्यानिटाइजर, मास्क, ग्लोब, थर्मल गनको त अभाव छ नै, आइसोलेसन बेड, क्वारेन्टाइनसमेत व्यवस्थित छैन । तर सिंहदरबारभित्रै भने यी सबै सुविधाको दुरुपयोग गरिएको छ
सम्पूर्ण मानसिक ऊर्जा घरभित्रै खपत भइरहेको लकडाउनका बेला स्वस्थ रहन अपनाउनुपर्ने सावधानीहरू
नेपालमा कृषि कर्जाको उपयोग र विस्तारका लागि प्रयास नभएका होइनन् तर उक्त कर्जाको वस्तुस्थिति, विगत अनुभव र समग्र कार्यान्वयन भने सन्तोषजनक छैन
स्वास्थ्य मन्त्रालयमा सरुवा गरेको तीन महिना नपुग्दै कोइरालालाई प्रधानमन्त्रीको कार्यालयमा सरुवा गरेपछि स्वास्थ्यमन्त्रीमाथि प्रश्नहरू उब्जिएका छन्
आयातीत अर्थतन्त्रमा चलेको राज्यलाई परनिर्भरता तोड्ने कृषि उपजको उत्पादन बढाउनै सकस
नेपालीहरूको भान्सामा सबभन्दा बढी प्रयोग हुने चामलदेखि दलहन र तरकारीदेखि मरमसलासम्मका कृषि उपजमा परनिर्भरता
अहिलेसम्म अर्थ र शक्तिको विश्व नेतृत्व सम्हालिरहेको राष्ट्रलाई उदाउँदो तर आफू छेउमै आइसकेको चीनले अर्थव्यवस्था र शक्ति नेतृत्व दुवै हत्याउला भन्ने सबभन्दा ठूलो चिन्ता छ
‘कोरोनाले सबै क्षेत्र भत्किएपछि कृषिमा मात्रै सम्भावना देखेका छौँ’ (कृषि तथा पशुपन्छी विकासमन्त्री घनश्याम भुसालको अन्तर्वार्ता)
सम्हाल्न नसक्ने स्थितिमा पुग्यौँ । प्रदेश र संघीय सरकारलाई भनिरहेका छौँ तर हाम्रो कुरा सुनिएन
६५ वर्षयता अतिक्रमित भूमि फर्काउन नक्सा जरुर महत्त्वपूर्ण छ । अदृश्य भाइरसका कारण गुम्दो मानव जीवन, गुम्दो रोजगारी, गुम्दो शारीरिक–मानसिक स्वास्थ्य, गुम्दो पारिवारिक–सामाजिक शान्ति अझै डरलाग्दो बन्न गएको छ । तर सरकारी प्राथमिकता आज अलपत्र छ ।
गर्भवती आमा र बुबासँगै कोरोना अस्पतालमा २० दिन बिताउँदा उनका साथी र साक्षी भए, चित्रहरू ।
कोरोनाकै कारण आम अभिभावकले आफ्ना सन्तानका लागि समय दिन पाएका छन् । सन्तानले प्रकृति र वनवातावरणलाई नजिकबाट बुझ्न पाएका छन् । कोरा शिक्षा र कम्पनी शिक्षाको गति रोकिएको छ ।
कोरोना संकटले रोजगारी खोसिएर भारतका विभिन्न सहरबाट धमाधम स्वदेश फर्किएका नेपालीहरूलाई आफ्नै गाउँठाउँमा रोजगारी दिलाउन संघ र प्रदेश सरकारहरूसँग योजनै छैन
कोभिड– १९ महाव्याधि : २१ औँ शताब्दीमा मानिसको जीवन पद्धति जाँच्ने साधन
रखाडी मुलुकमा हुने रोजगार कटौतीले नेपाली अर्थतन्त्रको धमनीमा गम्भीर धक्का लाग्ने विज्ञहरूको आकलन
पहुँच हुनेहरू सवारी पासको प्रयोग गरेर आफू मात्र काठमाडौँ पसेनन्, अरूलाई समेत भित्र्याए । फलस्वरूप उपत्यकामा कोरोना जोखिम उच्च छ
देशले गरिब अनि सीमान्तीकृत युवाहरूलाई मनोवैज्ञानिक रूपमा यति हराएको छ कि तिनले आफ्नो महत्त्वाकांक्षालाई नेतृत्वको परिधिभन्दा पर सोच्नै सक्दैनन्
कोरोना संकटको पहिलो महिनाकै तलब दिन निजी क्षेत्रलाई कठिन भइरहेका बेला दरिलो ‘रिकभरी प्याकेज’ नपाए लाखौँ श्रमिक–कामदारको रोजगारी खोसिन सक्छ
लकडाउनको उकुसमुकुसमा अनौपचारिक क्षेत्रका श्रमिकहरू
स्वदेशभित्र औपचारिक क्षेत्रभित्र काम गर्ने कर्मचारीहरूदेखि सडकका व्यापार र मजदुरका कुरा, रोजगारी संकट शृंखला
‘भाडा दिन ढिलो नगर्नू, पछि एकै पटक भार पर्यो नभन्नू । हामीलाई पनि बैंकले फोन गर्न थालिसक्यो’, घरबेटी उर्दी सुनाउँछन्
गाउँपालिकालाई खाद्यान्नमा आत्मनिर्भर बनाएर गाउँ फर्किएका युवालाई कृषि पेसामा प्रोत्साहन गर्ने अभियान
कार्यप्रकृति प्रतिकूल संगठन विस्तार र कार्यादेशबाहिर खटिने परिपाटी नसुधारी संख्या बढाउँदा ढुकुटीमा भार मात्रै
कोरोना संक्रमितको ग्राफ उकालो लाग्दा पनि अनुदान र स्वदेशी/विदेशी हितचिन्तकहरूले ‘दान’ दिएका स्वास्थ्य सामग्रीकै भरमा परीक्षण गर्नुपर्ने बाध्यता
काेभिड-१९ क्राइसिस म्यानेजमेन्ट सेन्टर (सीसीएमसी) का स्वास्थ्यकर्मीको टोलीले संकलन गरेका ५ हजार २ सय ४८ जनाको स्वाब अहिले जनस्वास्थ्य प्रयोगशालामा परीक्षण भइरहेको छ ।
कोरोना त्रासले पार्ने प्रभाव अध्ययन गर्न एकीकृत विज्ञ समूह गठन गर्नुको साटो सरकारले मौनता साँधिरहेको छ ।
गाउँघरका बाँझा पाखापखेरा कोतरेर अन्न फलाउनेलाई कृषिकर्ममै आकर्षित गर्ने स्थानीय सरकारको योजना
कोरोना भाइरसको पहिलो सिकार बन्न गएको छ : समाजको पीँधमा रहेको कमजोर वर्ग । गरिब, सुकुम्बासी, मजदुर र आप्रवासी कामदार यसका सिकार बन्न पुगेका प्रमाण यथेष्ट छन्