नेपालजस्तो देश, जहाँ भद्रताको अभिनय गर्ने मानिसहरूबाट सिर्जित सभ्यता र परम्पराको डर अविच्छिन्न रूपमा संस्थागत भइसकेको छ । राष्ट्रवाद, लोकतन्त्र र जनवादका अलग–अलग देखिने तर सारमा उस्तै खोलभित्र त्यो डर सुरक्षित लुक्न आतुर छ । त्यहाँ सइद नि:सन्देह पटक–पटक पठनीय हुने गर्छन् ।
युवाहरूको प्रदर्शनलाई ‘अराष्ट्रिय, अराजक, प्रायोजित’ जस्ता आरोप लगाएको भरमा तपाईंको नागरिक दायित्व पूरा हुने छैन । त्यो नयाँ पुस्तामाथिको घोर अविश्वास र आफ्नै चेतनाप्रतिको धोका सावित हुनेछ
नश्लीय, जातीय अहंकार कति सुसंस्कृत र मीठो भाषामा प्रकट गर्न जान्दछन्, मित्रहरू । उनीहरूको यो झुटका अघिल्तिर आज मानवताले हारेको छ ।
गत वर्षभरि फौजी कीराले हायलकायल पारेका किसानहरूलाई तराईमधेस क्षेत्रको ढोकानेर आइपुगेको सलहले थप आतंकित पारेको छ । जीव वैज्ञानिकहरु भन्छन्, ‘नेपाललगायत यो क्षेत्रभरि खाद्यसंकट उत्पन्न हुन सक्छ ।’
६५ वर्षयता अतिक्रमित भूमि फर्काउन नक्सा जरुर महत्त्वपूर्ण छ । अदृश्य भाइरसका कारण गुम्दो मानव जीवन, गुम्दो रोजगारी, गुम्दो शारीरिक–मानसिक स्वास्थ्य, गुम्दो पारिवारिक–सामाजिक शान्ति अझै डरलाग्दो बन्न गएको छ । तर सरकारी प्राथमिकता आज अलपत्र छ ।
स्वदेशभित्र औपचारिक क्षेत्रभित्र काम गर्ने कर्मचारीहरूदेखि सडकका व्यापार र मजदुरका कुरा, रोजगारी संकट शृंखला
आफूविरुद्ध षड्यन्त्र भइरहेको भन्दै स्थायी समिति छलेका ओलीले अब के गर्लान् ?
तीन दिनअघि प्रधानमन्त्री ओलीबाट प्रधानमन्त्रीको आश्वासन पाएका वामदेवका लागि सिंहदरबार छिर्न संविधान बाधक
प्रश्न यो महामारीबाट सक्दो छिटो जनतालाई निकाल्न राज्यले प्रत्येक दिन के गर्दैछ भन्ने हो, न्युनतम जवाफदेहिता र पारदर्शिताको हो । यी सबै परीक्षाहरूमा प्रधानमन्त्री ओली अनुत्तीर्ण छन् भन्नलाई कोही किन डराइरहोस् ?
कोरोना प्रकोपबाट जोगिनु जति महत्त्वपूर्ण छ, स्वतन्त्रता नखोसियोस् भनेर सजगता उत्तिकै आवश्यक छ । त्यसैले सत्ताको स्वेच्छाचारिताविरुद्ध नागरिकहरूले बोल्ने बेला आएको छ ।
डा पुन प्रकरण र पटाक्षेपको पृष्ठभुमि
रोनाल्ड रेगनका पालादेखि सत्यनिष्ठापूर्वक राष्ट्रसेवा गरिरहेका अमेरिकी डाक्टर फाउचीलाई अवगाल लगाउने डोनाल्ड ट्रम्पको शैली यहाँ पनि अनुकरण गर्न खोजिएको हो ?
भाषालाई माया गरौँ तर यस्तो अतिशयोक्ति पनि नगरौँ, त्यसलाई प्रयोग गर्नुपहिले नै कसैले लघुताबोध गरोस् । ऊ भाषासँग मस्त प्रेममा परोस् । जबर्जस्तीको सम्बन्धमा बस्नु परेजस्तो अमानुषिक भाषिक अनुभूति कसैलाई नहोस् ।
लिंकन र चर्चिलको जीवनमाथि दुई जीवन्त सिनेमा बनेका छन् । लकडाउनका अनेक चर्तीकलाबीच यी सिनेमा हेरे प्रधानमन्त्री ओलीलाई फाइदै हुन्छ ।
आफ्नो प्रज्ञाको प्रकाशले आफैँ चमत्कृत यो सरकार कसैको सल्लाह सुन्न आवश्यक ठान्दैन । यसर्थ नागरिकहरूको प्रतिनिधि बोली सुन्ने प्रयास तपाईं आफैँले किन नगर्ने ?
18.12°C