ब्लग

कार्यकर्ता होइन, नागरिक भएर सोचौँ

२००७ को राजा/प्रजाको संयुक्त प्रजातान्त्रिक आन्दोलनपछि अहिलेसम्म जारी भएका संविधानअनुसार राजनीतिक नेतृत्व चल्न सकेनन् । बरु त्यसपछिका हरेक दशक कसको हातमा सत्ताको बागडोर लिने र कसरी शासन गर्ने भन्नेमै बिते

ट्राभिस कुटाइममा मुर्दाघर आयो

ट्याक्सी ड्राइभर पहिलो पटक मैले कसरी र कहिले हेरेँ, याद छैन । तर हेर्नेबित्तिकै मलाई त्यो आफ्नै कथाजस्तो लाग्यो । रातमा काम गर्नेहरूको कथा । निशाचरहरूको कथा ।

बदलाका लागि होइन, बदलावका लागि लड्नुपर्छ

तिमी पनि तिम्रा प्रियहरूलाई भनिदेऊ, ‘क्षमा देऊ ।’ उनीहरूलाई सिकाइदेऊ, बदलाका लागि होइन, बदलावका लागि लड्नुपर्छ । घृणाको अन्त्य घृणाले होइन, प्रेमले गर्नुपर्छ ।

अमेरिका लकडाउन नगर्नुको चुरो

अहिलेसम्म अर्थ र शक्तिको विश्व नेतृत्व सम्हालिरहेको राष्ट्रलाई उदाउँदो तर आफू छेउमै आइसकेको चीनले अर्थव्यवस्था र शक्ति नेतृत्व दुवै हत्याउला भन्ने सबभन्दा ठूलो चिन्ता छ

मेरो बिहे किन भएन ?

विद्रोह गर्दैमा रातारात मान्छेहरूको मस्तिष्क र व्यवहार परिवर्तन हुने भए पो ? पढेका, बुझेका मान्छेहरू समानता र अधिकारका कुरा गर्छन् । असमान व्यवहार उनीहरू नै गर्छन् ।

विद्यार्थीहरूले पढाइ कसरी सुधार्ने ?

औसत स्तरको पढाइबाट माथि उक्लन सजिलो छैन । जसले पढाइमा जिन्दगीको उज्यालो प्रकाश देख्छ, पढाइलाई हेरविचार र गोडमेल गर्छ, ऊ अवश्य नै मेधावी बन्छ

अनलाइनमा पढाउन हतारो नगरौँ, विकल्प अरु पनि छन्

कोरोनाकै कारण आम अभिभावकले आफ्ना सन्तानका लागि समय दिन पाएका छन् । सन्तानले प्रकृति र वनवातावरणलाई नजिकबाट बुझ्न पाएका छन् । कोरा शिक्षा र कम्पनी शिक्षाको गति रोकिएको छ ।

अमेरिकालाई गाली गर्नु पहिले अमेरिका बुझौं

सुविधासम्पन्न जीवनयापन बाँचेको अमेरिका देख्दा सबैमा आफूसँग केही नहुनुले पश्चात्ताप हुन्छ । नेपालमा रहँदा अभिमान र गफले चलेको जीवनशैली एवं स्वाभिमान त्यतिखेर बबुरो भएको महसुस हुन्छ

स्कुले कमिसन जालो र हाम्रा लालाबाला

स्कुलहरूले हरेक वर्ष पुस्तको प्रकाशक फेरिदिन्छन् वा प्रकाशकले पुस्तकको केही भाग वा अंश नै परिवर्तन गरिदिन्छन्, जसले गर्दा विगत वर्षको पुस्तक कुनै कामै नआओस्

लकडाउन साध्य हैन, संक्रमण रोक्ने साधन हो

मान्छेहरूले रोजगारी गुमाएनन् र ज्याला पाइरहे भने उनीहरूसँग खर्चिनका लागि पैसा रहनेछ, जुन अर्थतन्त्रमै खर्च हुने हो । तर यसको विपरीत धेरै जना बेरोजगार भए भने त्यसले अवस्था झन् जटिल हुनेछ ।

बन्दाबन्दी, लकडाउन र घरबन्दी

भाषालाई माया गरौँ तर यस्तो अतिशयोक्ति पनि नगरौँ, त्यसलाई प्रयोग गर्नुपहिले नै कसैले लघुताबोध गरोस् । ऊ भाषासँग मस्त प्रेममा परोस् । जबर्जस्तीको सम्बन्धमा बस्‍नु परेजस्तो अमानुषिक भाषिक अनुभूति कसैलाई नहोस् ।

LOAD MORE