लकडाउनसँगै ध्वनि प्रदूषण न्यून हुँदा यतिबेला जताततै वातावरण स्वच्छ छ । कोलाहल र होहल्ला छैन । स्वतन्त्रता चाहने चरीले उन्मुक्त वातावरण पाएका छन् । त्यसको परिणाम चरा निस्फिक्री बनेका छन् । घर–आँगन, कौसी, करेसा बारी र घरका पर्खालमै चराहरू देखिन थालेका छन् ।

मिर्मिरे हुनासाथ कुकु कोइली र काफल पाक्यो कोइली आवाज कानमै ठोक्किन आइपुग्छ । त्यस्तै रैथाने र आन्तरिक बसाइँ सरी आउने चराको चिरबिर र कोकिल कण्ठ बोली पनि घर–आँगन, ढोकामै ठोक्किन आइपुग्छ ।

“उन्मुक्त वातावरणमा चराहरू विचरण गरिरहेका छन्,” चराविद् डा हेमसागर बराल भन्छन्, “यसले घर–आँगनबाटै चराको आनीबानी र चिरबिराहट सुन्न पाउँदा मनै फुरुंग हुन थालेको छ ।”

चराचुरुंगीको आगमनले मानिसलाई आनन्दित र स्वस्थ बनाइरहेको चराविद् सोम जिसी सुनाउँछन् । भन्छन्, “चराले राम्रो वातावरण पाएका छन् । लकडाउनका कारण राम्ररी बचेरा हुर्काउने अवस्थामा छन् ।”

कतिपय चरा ओथारो बसिसके । कति भाले आकर्षित गर्न नाचिरहेका छन् । कतिपयले गुँड बनाउने शिल्पी तिखारी रहेका छन् भने कतिले त गुँड बनाउने तयारी गरिरहेका छन् ।

कपिलवस्तु नगरपालिका– १ आनन्दबाग आसपास पनि बग्रेल्ती चराहरू देखिन थालेका छन् । सामान्य अवस्थामा बिहान आक्कलझुक्कल ४/५ वटा मात्र चरा देखिन्थे । अहिले ती चराका कोकिल कण्ठ बोलीले वातावरणै रोमाञ्चित बनाइरहेको छ ।

तिनै चराविद्ले छेउछाउका रूख, पर्खाल, बारी र झाडीमा दुई दिनको बिहानमा एक/एक घन्टाको समय पारेर दूरबिनबाट नियाल्दा २० वटा चरा देखिए । त्यसमध्ये १५ भन्दा बढीको तस्बिर खिचे । उनीहरूले १५०–६०० एमएमको लेन्स लगाएर चराको मनोरम क्षण कैद गरे ।

घर भँगेरा, कैलो भँगेरा, कालो बुंगे चराका भाले पोथी र श्वेतवक्ष जुरेलीका तस्बिर पनि खिच्न भ्याए, तिनले । त्यस्तै, कैलो रविन, कुर्ले ढुकुर, मिल चरा र छांग्रे सार्रौंको तस्बिर लिए । फुस्रो टाउके सार्रौं, फाप्रे, धोबिनी चरी, ढोडे गोकुल र पातसिउते फिस्टे चराका तस्बिर पनि क्यामेरामा कैद गरे । हेर्नुस् तस्बिरहरूः