तिमीलाई रोग लाग्दा म थला परेको दिन
मलाई शंका छ – लकडाउन त भोलि खुल्छ होला । तर लकडाउन खुलेर पनि देश खुलेन भने के होला ? कविता
सहरमा ठूलै रोग आएको छ रे !
तर कति ठूलो
त्यो मैले अझै जानेको छैन ।
हो,
मैले अझै जानेको छैन –
खोकी लाग्नु/रुघा चल्नु/ज्वरो बढ्नु
यो कहिलेदेखि रोगको सूची बन्यो ?
तिमी नै भन,
‘सास फेर्न गाह्रो हुनु’ कुनै रोग हो भने
सासै फेर्न नपाउनु के हो त ?
एकाएक जब पाइरहेको काम बन्द भयो
एकाएक जब खाइरहेको माम बन्द भयो
तब मात्रै मलाई थाहा भयो
रोग साँच्चै ठूलो आएको रहेछ !
आउँदा आउँदै जब हावाको शितल झोंका बन्द भयो
आउँदा आउँदै जब आफ्नै देशको ढोका बन्द भयो
हो, तब मात्रै मलाई थाहा भयो
रोग साँच्चै ठूलो रहेछ !
सायद ठूलै भएर होला
रोग अर्कालाई लागेको भए पनि
औषधी खान म बाध्य भएको छु,
मरेको कुनै अर्कै भए पनि
घाट जान म बाध्य भएको छु ।
हो,
धनीहरूलाई रोग लाग्दा
गरिबहरू कसरी थला पर्छन्
त्यो आज मलाई थाहा भयो,
धनीहरूले खान नपाए
गरिबहरू कसरी भोका पर्छन्
त्यो आज मलाई थाहा भयो ।
त्यसैले मलाई शंका छ –
लकडाउन त भोलि खुल्छ होला
तर लकडाउन खुलेर पनि
देश खुलेन भने के होला ?
आज रोगबाट बच्न
बाक्लो मास्क लगाइरहेका हाम्रा शासकहरूले
भोलि लाजबाट बच्न
मास्क फुकाउनै मिलेन भने के होला ?
सम्बन्धित
भोको बिहान बोकेर, सँधै सँधै उदाइरहने, मेरा हत्केलाका ठेलाहरू हेर, लेख्न सक्छौ तिमी, मेरा अ...
पोस्टमार्टम स्थलबाट सूर्यबहादुर तामाङको आग्रह
जुत्ताको तलुवामुनि, सदियौँदेखि कुल्चिएका छौ तिमीले - मेरो अस्तित्व । (कविता)...
म निसास्सिइरहेको छु
मैले तिमीलाई गाउँ गाउँ अनि दलित, गरिबका बस्ती बस्तीमा आउ भनेको थिएँ । तर तिमी त सहर-बजारका...
गणतन्त्र
गाउँभरि युवाहरूको अभावमा खेत बाँझो देख्न नसकी, घरका हल गोरुसँगै, आफ्नो पनि हत्या गर्ने वृद...
एक बौद्धिकलाई प्रश्न
मेरो अन्त्यको अर्थहीन विलम्बबीच म सोचमग्न छु- अविलम्ब जागृत हुनुपर्ने मानिस कहाँ छ ? (कवित...
सृष्टिमा अन्तिम सेतो जिराफ
सत्तालाई सबैभन्दा बढी झोँक चल्छ, जब चिच्चाउन थाल्छ कोही नाङ्गो मानिस... ...