ओली र म

मने, सोधिहाल्नुभयो, ओली र ममा धेरै फरक छ । म गम्भीरतासाथ के भन्छु भने ओलीको छुच्चो बोली, मेरो नरम बोली । ओली हकारिहाल्थे, म बातैपिच्छे माफ मागिहाल्छु । उनको खल्तीमा उखाने वाण हुन्थ्यो, मेरो खल्तीमा क्षमायाचना र खण्डन विज्ञप्ति हुन्छ । माफ मागिसकेपछि मात्र के गरेछु भनेर गल्ती खोज्छु । उनले पाइपबाट घरघरमा ग्यास पुर्‍याउने प्रतिगामी कुरा गरे, मचाहिँ तारबाटै पुर्‍याउने अग्रगामी कुरा गर्छु । उनले पानीजहाज चलाउने कुरा गरे, म डुंगा चलाउँछु ।

उनले एक वर्षमा लोडसेडिङ हटाउँछु भने, म एक महिनामा हटाउँछु । यसका लागि टुकी र मैनबत्ती बाँड्छु । ओलीले पेट्रोल खानी खोल्छु भने, म खानीसानी खोल्दिनँ, पानीबाटै मोटर चल्ने बनाउँछु । ओलीले हुन्छ केही भनेनन्, म हुँदैन कहिल्यै भन्दिनँ । ओली नाइँ मात्र भन्थे, म हुन्छ मात्र भन्छु । ओली झुक्न मान्दैनन् रे, म भुक्न मान्दिनँ । ओलीले अरूलाई हँसाए, मचाहिँ एक्लै हाँस्छु । ओली भद्र सहमति मान्दैनन् तर म मान्छु । कसरी मान्छु भन्ने हेर्न देउवाजीलाई नौ महिना धैर्यसाथ पर्खन भन्छु ।

सांसदले वाचन गर्ने मन्त्र

माननीय सदस्य, देशको स्थिति र आफ्नो परिस्थिति हेरेर निम्नमध्ये कुनै एक मन्त्र वाचन गर्न सात दिनको समय छुट्याएको छु :

कहिले मन्त्री नबनेका र राजनीति पनि नबुझेकाले वाचन गर्ने मन्त्र :

सारा देवीदेवता, ईश्वर, भगवान्हरू हो, मेरो पुकारा सुनिदेऊ ! मलाई फ्याट्टै मन्त्री बनाइदेऊ । पूजापाठ, भाकल सबै गर्छु, नि:स्वार्थ भएर काम गर्छु, पार्टीको शिर उचा बनाउँछु, देशका लागि केही गरेर देखाउँछु । निगाहा गर भगवान्, यो पाला म पनि मन्त्री बन्छु ।

कहिल्यै मन्त्री नबनेका तर राजनीति बुझेकाले वाचन गर्ने मन्त्र :

हे शीर्ष नेता, तिमी नै माता, तिमी नै पिता, तिमी हौ महाज्ञाता π ब्रह्मा, विष्णु, महेश्वर तिमी नै । तिम्रो शक्ति अपरम्पार, तिमीप्रति मेरो भक्ति आजसम्म निरन्तर । तिम्रो आदेश मैले एक इन्च दायाँबायाँ गरेको छैन तैपनि मन्त्री बन्ने सौभाग्य पाएको छैन । लौ न प्रभो ! तिम्रो सेवा गर्ने मौका देऊ, शपथग्रहण गराइदेऊ ! बारबार मन्त्री बनेकाहरूले वाचन गर्ने मन्त्र :

हे शीर्ष महोदय ! पहिले बेलाबेलामा लात्ता–मुड्कीले लाग्यो होला, मैले कहिलेकाहीँ तिमीलाई भन्दा पार्टी र देशलाई ध्यान दिए होला, त्यसका लागि माफ माग्छु । अब राम्रोसँग तिम्रो पूजापाठ र धूपबत्ती गर्छु, मीठामीठा नैवेद्य चढाउँछु । मन्त्रालयबाट भिटामिन ओसार्दै खुवाएर तिमीलाई झन् बलियो बनाउँछु । मलाई यसपटक पनि मन्त्री बनाऊ, बनाउँदैनौ भने तिम्रो गुटबाट बिदा देऊ । मलाई मन्त्री बनाए तिमीलाई सुखैसुख, नबनाए दु:खैदु:ख । आशा छ, तिमी दु:ख होइन, सुख रोज्छौ ।

जगल्टाको नाश

जादू गर्छु भन्ने जान्छन्, चमत्कार गर्छु भन्ने आउँछन् । आकाशको तारा पुर्लुक्कै झार्छु भन्छन्, हिमालको चुचुरोमा लगिदिन्छु भन्छन् । भोक लाग्दा आँ गर भन्छन्, अल्छी लागे जाँगर दिन्छु भन्छन् । खोइ, के–के भन्छन् के–के ! तैँले गरेर हुन्न मैले गर्नुपर्छ भन्छन् । ल गर भन्दा गर्छु भन्छन् । के गर्‍यौ भनेर सोध्दा अब गर्छु भन्छन् । किन गर्छाै भन्दा तिम्रै लागि गर्छु भन्छन् । दिन्छु मात्र भन्छन्, दिनचाहिँ दिँदैनन् । हिँड्छु भन्छन् तर बसेको ठाउँबाट फिटिक्कै उठ्दैनन् । उठाउन खोज्यो मान्दैनन्, जबरजस्ती उठाएपछि गर्नै लागेको थिएँ, उठ्नै लागेको थिएँ, गर्ने मौकै पाइनँ भन्छन् । एउटाको ठाउँमा अर्काे बस्छन् । पालो लगाउँछन् तर पछि मेरो पालो भन्छन् । पालोमा धोका दियो भन्छन् । त्यसपछि जगल्टाको नाश गर्छन्, विश्वास भन्छन्, अविश्वास भन्छन्, सपनाको सत्यानाश भो भन्छन् ।

यो के तमासा गरेको भन्दै हपार्‍यो भने यही हो राजनीति भन्छन् ।

लुसुक्क कि खुसुक्क ?

जहाँ पुग्दैनन् रवि, त्यहाँ पुग्छन् कवि भन्थे । अब भन्न पर्‍यो, जहाँ छैन अधिकार, त्यहाँ जरुर पुग्छ अख्तियार ! कविभन्दा सर्वव्यापी अख्तियारले लहलह बालीनाली भएको ठाउँ देख्नै हुन्न, बाली उठाउन पुगिहाल्छ । दुलोभित्र अँध्यारोमा कुन निकायले के गरिरहेछ, ट्वाक्कै पुगेर फ्यात्तै हात फैलाइहाल्छ । ठूला कम्पनी किनबेचको किचलो छ कि, कानुन तेर्साएर सरकारले निर्णय गर्न आनाकानी गर्‍यो कि, मेडिकल शिक्षामा कसैलाई पास हुन बाधा भयो कि, यस्ता तमाम समस्यामा लुसुक्क पुगेर खुसुक्क भ्याइहाल्छ । कुन दिनदेखि डाक्टरले औषधि लेख्दा, तिमीले नलेख म लेख्छु भन्दै अख्तियार पुग्नेछ ।

अब अप्रेसन पनि अख्तियारले नै गर्नेछ । कलेजमा सिट बढाउने कि ? परीक्षा लिने कि ? अब, अरूले झन्झट गर्नुपर्दैन, अख्तियार हाजिर छ । यो अख्तियार भन्ने कस्तो निकाय रहेछ भने जहाँ पनि यसको अधिकार हुने, जे गर्न पनि अधिकार पाउने । अर्थात्, अख्तियार सर्वव्यापी छ, अख्तियारले गर्न नसक्ने केही छैन, देशमा कसैले केही गर्छ भने यही अख्तियारले गर्ने रहेछ । अरू सबै नालायक रहेछन् । अब कुन दिन अख्तियारले भन्नेछ, यो देशमा सरकार र कुनै निकाय चाहिँदैन, सबै काम अख्तियारले गर्छ । यति अधिकारसम्पन्न निकायको नाम पटक्कै सुहाएन, यसको नाम लुसुक्क र खुसुक्कमध्ये एउटा राख्नुपर्‍यो । कुन नाम उपयुक्त होला ?

पात्रो र पात्र

बाढीपहिरो वर्षैपिच्छे

खडेरी लाग्छ वर्षैपिच्छे

शीतलहर चल्छ वर्षैपिच्छे

चाडबाड पनि वर्षदिन पारेर आउँछ

तर, सरकारचाहिँ किन नौ–नौ महिनामा आउँछ ?

यस्तै हो भने पात्रो र पात्र दुवै फेरिन्छ

मान्यज्यू ! भन्नूस् अब सरकार कहिले फेर्नुहुन्छ ?