२७ जुनको घमाइलो र ताजा बिहानी । चिट्ठा थुत्‍ने दिन । गाउँले एकै ठाउँ भेला भए । गर्मीको छुट्टी भएकाले विद्यालय बन्द थियो । त्यसैले सबैभन्दा पहिले बालबालिका पुगे अनि अभिभावक ।

नाचगानपछि जसै चिट्ठा खुल्छ । गाउँलेमध्ये एक जनाको नाम ब्ल्याक बक्समा हुन्छ । जसको नाम आउँछ, ऊ अगाडि आउँछ । वर्षौँदेखिको परम्परा पछ्याउँदै मिस्टर समरले सबैलाई एकपछि अर्को चिट लिन बोलाउँछन् । चिट लिँदै खाली भएको देखाउँदै एकपछि अर्को गाउँले फर्किन्छन् ।

त्यहाँ हट्चिनसनको परिवार पनि हुन्छ । पत्नी टेसी हट्चिनसन ढिलो गरी पुग्छिन् । टेसी आउँछिन्, चिट लिन्छिन्, त्यहाँ कालो थोप्लो हुन्छ । त्यो थोप्लो हिजो राती मात्रै मिस्टर समरले लगाएका थिए । टेसी कराउँछिन्, याचना गर्छिन्, उनको आर्तनाद न त गाउँलेले सुन्छन्, न त उनका पति र छोराछोरीले ।

गाउँलेले थुप्रै परम्परा बिर्से पनि ढुङ्गा हान्न भने बिर्सेका छैनन् । बालबालिकाले अगाडि नै थुपारेका ढुङ्गाहरु सबैले हातहातमा लिन्छन् । मिस्टर समरले सुरु गरौँ भनेपछि टेसीमाथि ढुङ्गा हान्न थाल्छन् । यो भयानक कथा हो सर्ले ज्याक्सनको । भर्खरै ओस्कार विजेता चलचित्र प्यारासाइट हेर्दा त्यस्तै भयानक अनुभव हुन्छ । प्यारासाइट अर्थात् परजीवी । अरुका भरमा जीवन बाँच्‍ने ।

दक्षिण कोरियाली चलचित्र प्यारासाइटको कथा परजीवीको यसै गुण भन्नुस् या अवगुण वरिपरि घुमेको छ । राजधानी सोलमा दुईवटा परिवार बस्छन् । पार्कको परिवार धनी छ भने किमको परिवार गरिब । कथा सुरु हुन्छ किमको परिवारबाट ।

चलचित्रको पहिलो दृश्य नै किमको परिवारले घरबाट बाहिर हेर्दा सडक देखिन्छ । झ्यालनजिकै जँड्याहाले पिसाब फेरेको दृश्यले किमको परिवार तल्लो स्तरको जीवन बाँच्न कति विवश छ भन्ने देखाउँछ । उनीहरु बस्ने घर सडकमुनि पर्छ ।

एउटा परजीवीले जसरी पृथ्वी र अन्य प्राणीलाई भीमकाय देख्छ, किमको परिवारले त्यस्तै देख्छ बाहिरी संसार । किम परिवारमा पिता कि टिक, आमा चुङ सुक, छोरी कि जोङ (जेसिका) र छोरा कि ऊ (केविन) छन् । उनीहरु पिज्जा राख्ने बक्स बनाउने काम गर्छन् ।

एक दिन छोरा केविनको धनी साथी मिन ह्युक घर आउँछन् । मिनले हजुरबुबाको महँगो ढुङ्गा र केविनका लागि आफ्नी प्रेमिकालाई अंग्रेजी पढाउन अफर दिन्छ । केविनले अंग्रेजी जाने पनि ऊसँग त्यसको प्रमाणपत्र हुँदैन । अन्तत: मिन र बहिनी जेसिकाको सहयोगमा उसले नक्कली प्रमाणपत्र बनाउँछ ।

प्रख्यात आर्किटेक्ट नामगुङ ह्युनजाले डिजाइन गरेको पार्क परिवारको घर भव्य छ । घरअगाडि ठूलो हरियो चउर, फराकिलो बैठक कोठा, आरामदायी फर्निचरले केविनलाई लोभ जगाउँछ । केविनले पार्क परिवारका सानो छोरा दा सङका लागि अमेरिकाबाट पढेर आएको कला शिक्षक र थेरापिस्ट भन्दै बहिनी जेसिकाको नाम सिफारिस गर्छ । यस्तै, जेसिका पार्क परिवारको पहिलेको गाडी चालकलाई षड्यन्त्रपूर्वक निकाली पितालाई चालकमा राख्छिन् । पार्क परिवारको हाउसकिपर मुन क्‍वाङलाई आरुको एलर्जी हुन्छ । तर टीबी लागेको भनेर किम परिवारले षड्यन्त्र बुन्छ र अन्तत: आमा चुङ सुकले सो ठाउँ लिन्छिन् । यसरी पूरै परिवार पार्क परिवारका लागि काम गर्न थाल्छन् । आनन्दमयी जीवन बितिरहेको थियो । केविन पार्ककी छोरीसँग रोमान्स गरिरहेका थिए । जेसिका र आमाबुबा पनि मस्त थिए ।

एक दिन पार्क परिवार बाहिर बस्ने गरी जान्छन् । किम परिवारका सबै जना रक्सी खाँदै, रमाउँदै हुन्छन् । केविन पार्क परिवारकी छोरीसँगको प्रेमप्रसंग परिवारलाई सुनाउँछन् । आमाबुबा हुनेवाला बुहारीका लागि पो काम गरिरहेको भन्दै खुसी हुन्छन् । त्यही हाँसो र खुसीका बीच नसोचिएको पाहुना आइपुग्छ घरमा । त्यसपछि जे हुन्छ, त्यसले दर्शकको मथिंगल नै खल्बल्याइदिन्छ ।

यही चलचित्र प्यारासाइटले ओस्कार अवार्डको ९२ औँ संस्करणमा ४ वटा अवार्ड जितेको छ । ६ वटा विधामा मनोनीत भए पनि उसले ४ वटा अवार्ड हात परेको हो । कोरियन भाषामै बोलेर पनि ओस्कार जित्ने प्यारासाइट पहिलो चलचित्र बनेको छ । यसले सर्वोत्कृष्ट चलचित्र, सर्वोत्कृष्ट अन्तर्राष्ट्रिय चलचित्र, निर्देशन र पटकथामा जित्दै इतिहास रचेको छ ।

बोङ जुङ होको लेखन तथा निर्देशनमा बनेको फिल्म हेर्दा कहिले किताब पढेको अनुभव हुन्छ त कहिले नाटक हेरेजस्तो । नबोलाइएका पाहुना एक्कासि टप्किँदा र घटनाक्रम जसरी अघि बढ्छन्, त्यो हेर्दा थ्रिलर पढेको भन्दा कम छैन । किमको परिवारले गलत गरेको थाहा पाए पनि यथार्थ खुल्न लाग्दा दर्शकको आङ सिरिङ्ग हुन्छ ।

यी ‘ग्रे’ पात्रहरुमाथि माया र दया एकसाथ आउँछ दर्शकमा । मुटु हत्केलामा हाल्नुपर्ने दृश्य थुप्रै छन्, प्यारासाइटमा । चाहे पार्क पतिपत्नीले बैठक कोठामा सम्भोग गर्दा टेबलमुनि लुक्न विवश किमका पिता, छोरा र छोरी हुन् या आधा रातमा किम भाग्न खोज्दा पार्कले समात्लान् कि भन्ने डर ।

प्यारासाइटको सिनेम्याटोग्राफी अद्भुत छ । कथाकारले कथा बताउँदा केवल पात्रलाई मात्र ध्यान दिएका छैनन्, तिनको प्रस्तुतीकरण पनि उत्कृष्ट छ । जस्तो : सुरुमै किम परिवार, उनीहरुको बैठक कोठा र त्यो कोठाको झ्यालसँग सीधा जोडिएको सडक देखाउँदा दर्शकले बुझ्न सक्छन्, पात्रको साँघुरो दृष्टिकोण । आफै काम गरेर सुखी जीवन जिउने लालसाभन्दा पनि अरुकै सम्पत्ति हत्याएर रमाउने लालसा जीवनको बुझाइ साँघुरो लाग्छ ।

यस्तै, मिस्टर पार्कले किम परिवारबारे गरेको एउटै प्रतिक्रिया धनी र गरिबबीचको खाडल दर्साउन काफी छ । एक दृश्यमा पार्कले चालक (पिता किम) बाट एक किसिमको दुर्गन्ध आउने पत्‍नी लाई सुनाउँछन् । धनीका लागि गरिब काम गर्ने मान्छे मात्र हो । त्यसले पुँजीवादी समाजलाई पार्कको दृष्टिकोणबाट गतिलो झापड हानेको छ । दर्शकले क्लाइमेक्स अनुमान गरे पनि छायांकनले सेक्सपियरका नाटकको झझल्को दिन्छ । साथमा प्रत्येक पात्र आफ्नो चरित्रमा फिट छन् । सब–टाइटल पढ्नुपर्ने बाध्यता भए पनि चलचित्र हेर्दै जाँदा दृश्यमै भुलिन्छ ।

थ्रिलर र ब्ल्याक कमेडी विधामा बनेको प्यारासाइटले ओस्कारमा मनोनीत भएदेखि नै तहल्का मच्चाएको थियो । आईएमडीबीमा १० पूर्णांकमा ८.६ पाएको प्यारासाइटले मार्टिन स्कोर्सिसको द आइरिसम्यान र क्वेनटिन ट्यारान्टिनोको वन्स अपन अ टाइम इन हलिउडलाई पछि पारेको थियो । पुरस्कार लिँदै बोङ जुङ होले मार्टिनको भनाइ द मोस्ट पर्सनल इज द मोस्ट क्रियटिभ (सबभन्दा व्यक्तिगत नै सबैभन्दा रचनात्मक हुन्छ) उद्धृत गर्दै धन्यवाद दिँदा मार्टिनका आँखा रसाएका थिए ।

यसपालि ओस्कारमा पनि गोराहरुलाई बढी मनोनीत गरेको भन्दै आलोचना भएको थियो ।

उत्कृष्ट अभिनेताको पुरस्कार फिल्म जोकरका लागि वाकिन फिनिक्सले जितेका छन् भने उत्कृष्ट अभिनेत्रीको अवार्ड फिल्म जुडीका लागि रिनी जेलवेगरको पोल्टामा परेको छ । उत्कृष्ट डकुमेन्ट्रीको अवार्ड अमेरिकाका पूर्वराष्ट्रपति बाराक ओबामाको प्रोडक्सनमा बनेको अमेरिकन फ्याक्ट्रीले जितेको छ ।

यस्तै, उत्कृष्‍ट सहअभिनेताको पुरस्कार वन्स अपन अ टाइम इन हलिउडका लागि अभिनेता ब्राड पिटलाई दिइएको छ । यस्तै, यही विधा अन्तर्गत उत्कृष्ट सहअभिनेत्रीको अवार्ड म्यारिज स्टोरीका लागि लारा डर्नले जितेकी छन् ।