परीक्षणमा ढिलाइ हुँदा हैरानी
कोरोनाको आशंका गर्दै उनलाई आइसोलेसन वार्डमा भर्ना गर्यो । उनको गुनासो छ- व्यक्तिसँग कुरा गरेकै भरमा कोरोना आशंका गरियो, दु:ख दिइयो ।
वीर अस्पतालको बेड नं १८ मा छन्, नुवाकोट विदुर नगरपालिकाका भरत दाहाल । बेडको अगाडि पट्टिको सानो झ्यालबाट उनी बारम्बार बाहिर चिहाउँछन् । बाहिरका गतिविधि भित्रैबाट नियाल्न खोज्छन् । तर, देख्दैनन् । भरतलाई बाहिरको संसार कस्तो छ, थाहा छैन । ३२ वर्षीय उनी जन्मजात दृष्टिविहीन छन् ।
१६ चैतमा खोकी र ज्वरो आएपछि गाउँकै खड्का मेडिकल हलमा उपचार गर्न गए, उनी । मेडिकलका स्वास्थ्यकर्मीले चेक नै नगरी टाढाबाटै २० रुपैयाँको सिटामोल फ्याँकिदिए । औषधी लिएर उनी घर फर्किए । त्यो औषधीले निको नभएपछि भरतलाई श्रीमतीले जिल्ला अस्पताल नुवाकोट लगिन् । त्यहाँ एक्सरे गर्दा उनको छातीमा दाग देखियो । निमोनिया भएको भनी औषधी दिएर फर्काइयो ।
औषधीले ठीक नभएपछि जिल्ला अस्पताल पुगे । उनलाई कोरोनाको आशंका गर्दै वीर अस्पताल पठाइदियो । दुई पटक अस्पतालको चक्कर काट्दा उनको ५ हजार रुपैयाँ सकियो । अस्पतालले फिर्ता पठाएपछि कुनै पनि एम्बुलेन्सले उनलाई बोक्न मानेनन्, कारण थियो– कोरोनाको डर–त्रास ।
वडा सदस्यले नि:शुल्क एम्बुलेन्सको व्यवस्था गरिदिएपछि २१ चैतमा भरतलाई वीर अस्पताल ल्याइयो । जबकि जिल्ला अस्पतालमा कोरोनाको उपचारका लागि आइसोलेसन कक्षसमेत छुट्टाइएको छ । भएको के थियो भने मुम्बईबाट आएका गाउँका एक साथी उनको पसलमा चिया खान आएका थिए । त्यसको सात दिनपछि उनमा खोकी र ज्वरो देखियो । त्यसपछि गाउँका सबैले उनलाई कोरोना भएको लख काटे । टोलवासी र आफन्त उनको छेउ पर्न डराए । अस्पतालले पनि त्यस्तै लख काट्यो ।
वीर अस्पतालले पनि कोरोनाको आशंका गर्दै आइसोलेसन वार्डमा भर्ना गर्यो । भरत भन्छन्, “व्यक्तिसँग कुरा गरेकै भरमा कोरोना भनी आशंका गरियो, दु:ख दिइयो ।” अस्पतालले पनि कोरोनाको शंकास्पद बिरामी भनेपछि बेवास्ता गर्ने गरेको उनी सुनाउँछन् । भन्छन्, “तातो पानीसमेत खान दिएका छैनन् ।”
भरत बेरोजगार छन् । घरमा एउटा सानो चियापसल छ । बुबा गाउँकै एक बृद्धाश्रममा नोकरी गर्छन् । दुई छोरीसहितको ६ जनाको परिवार छ । पसलको आम्दानी र बुबाको तलबले जसोतसो परिवार पालिएको उनकी पत्नी देवकी दाहाल बताउँछिन् । घरबाट ल्याएको १० हजार रुपैयाँमध्ये जिल्ला अस्पतालमा उपचार गर्दा ५ हजार खर्च भइसकेको छ । उनी सोध्छिन्, “अब बाँकी ५ हजारले अस्पतालमा बस्न र घर जान पुग्छ होला ?”
संक्रमितको संख्या प्रत्येक दिन उकालो लाग्दै छ । विश्वमा कोरोनाले २४ चैतसम्म १२ लाख ७४ हजार ९ सय २३ जनालाई संक्रमित बनाएको छ । मृतकको संख्या ६९ हजार ४ सय ७९ पुगेको छ । कोरोनाको फैलावट जसरी भएको छ, त्यसको तुलनामा थोरै व्यक्ति मृत्यु भएको छ । २ लाख ६० हजार ४ सय ८४ जनाले कोरोनालाई जितेर घर फर्किसकेका छन् । कोरोना फैलावटका हिसाबले नेपालमा अन्य देशको तुलनामा एकदमै न्यून छ । अहिलेसम्म ९ जना व्यक्ति मात्रै संक्रमित छन् । रोगको फैलावट कम भएकाले आतंकित हुनुपर्ने अवस्था देखिँदैन । तर सतर्कता जरुरी छ ।
देशमा सामान्य अवस्था हुँदा पनि रुघाखोकी र ज्वरोका बिरामीले उपचार पाएका छैनन् । निजी अस्पतालले सरकारी र सरकारीले टेकु अस्पताल पठाउने गरेको छ । स्वास्थ्यकर्मीमा डर–त्रासले डेरा जमाउँदा रुघाखोकी, ज्वरो र निमोनियाका बिरामीलाई पनि कोरोनाको आशंकामा आइसोलेसनमा राख्ने गरिएको छ । संक्रमण सर्ने डरले बिरामी राम्रोसँग उपचारसमेत गरिँदैन ।
२१ चैत दिउँसो २ बजे उपचारका लागि वीर अस्पताल आएका भरतलाई पनि त्यस्तै गरियो । उनको स्वाब भोलिपल्ट दिउँसो मात्रै परीक्षणका लागि टेकु पठाइयो । कोरोनाको डरले स्वास्थ्यकर्मी तर्किन खोजेकाले बिरामीले राम्रोसँग उपचार नपाउने गरेको एक चिकित्सक बताउँछन् । उनका अनुसार रिपोर्टकै आधारमा बिरामीको उपचार हुने भएकाले अस्पतालले स्वाबको नमुना पठाउन ढिलाइ गर्नु हुँदैन । भन्छन्, “रिपोर्टमा ढिलाइ हुँदा राम्रो उपचार नपाए बिरामीको ज्यान पनि जान सक्छ ।”
वीर अस्पतालमा आइसोलेसन कक्ष बनाइएको भनिए पनि अहिलेसम्म कुनै पनि बिरामीलाई छुट्टै आइसोलेसनमा राखिएको छैन ।
अस्पतालमा आइसोलेसन कक्ष कहाँ छ ? अस्पतालमा काम गर्ने चिकित्सकलाई पनि थाहा छैन । अस्पतालले आकस्मिक कक्षसँग जोडिएको एक कोठामा पर्दा लगाएर कोरोना आशंका गरिएको बिरामीलाई राखेको छ । कोठामा अक्सिजनबाहेक केही पनि छैन । आइसोलेसन कक्ष नै कामचलाउ भएको अस्पतालकै चिकित्सक बताउँछन् ।
विश्व स्वास्थ्य संगठन (डब्लुएचओ) का अनुसार उपचार गराइरहेका एक व्यक्तिबाट अर्को व्यक्तिमा रोग फैलिन नदिनका लागि अस्पतालमा छुट्टै आइसोलेसन कक्ष स्थापना गरी उपचार गर्नुपर्छ । छुट्टै जुत्ता, गाउन, पन्जा र मोजाको सुविधा हुनुपर्छ । त्यस्तै बिरामी जाच्नका लागि प्रयोग गरिने स्टेथोस्कोप, थर्माेमिटर, अक्सिजन सिलिन्डर, भेन्टिलेटर, मोनिटरलगायत उपकरण छुट्टै हुनुपर्छ ।
नेपाललगायत विकासोन्मुख मुलुकमा हावा पास ‘हेपाफिल्टर’ सहितको आइसोलेसन कक्ष हुनुपर्छ । तर, हाम्रा अस्पतालहरूमा भने उपकरणबिनाका आइसोलेसन कक्षमा शंकास्पद तथा संक्रमित बिरामीलाई राख्ने गरिएको छ । अस्पतालका निर्देशक डा केदार सेन्चुरी सामान्य अवस्थाका बिरामी भएकाले आकस्मिक कक्षछेउको कोठामा बिरामी राखिएको बताउँछन् । भन्छन्, “पीपीई सीमित भएकाले स्वास्थ्यकर्मीमा मनोवैज्ञानिक त्रास बढेको छ, बिरामीको उपचार भने राम्रोसँग गरेका छौँ ।” भरतको कोरोना परीक्षण नेगेटिभ आएको छ ।
सम्बन्धित
अमेरिकाले बर्सेनि निकाल्ने आतंकवादसम्बन्धी प्रतिवेदन नेपालबारे फेरिएको धारणा...
नेपाललाई 'आतंकवादको हब' मान्ने अमेरिकी धारणा कसरी परिवर्तन भयो ?
लकडाउनपछि आफ्नो मुलुक फर्किएका भारतीय मजदुर सम्पर्कमै आएनन्, रेडजोनमा परेका स्वदेशकैलाई ल्...
उद्योग चलाउनै मुस्किल
सात दशकयताको दलीय तानातानको शिकार बन्दै आएको नागरिकता मुद्दामा यसपल्ट पनि विगतकै राजनीतिक ...
नागरिकतामा किन सधैँ किचलो ?
केन्द्रीय अनुसन्धान ब्युरो, बाग्मती प्रदेशसहितको सिन्धुपाल्चोक, काभ्रे र प्रदेश २ सर्लाहीब...
आश्रममै रहे पनि किन पक्राउ पर्दैनन् बमजन ?
मुख्यमन्त्री शंकर पोखरेललाई प्रदेशमा आएर केन्द्रीय भूमिका गुम्ने भय, पार्टी इन्चार्ज र अर्...
ओलीका ‘अलराउन्डर’ विश्वासपात्र
कोरोना महामारीले खर्च घटाउन र प्रशासनलाई चुस्त राख्न सबक सिकाए पनि अनावश्यक खर्च कटौतीमा भ...